Chantal Delsol (1947) – filozofka, publicystka i pisarka. Członkini Akademii Francuskiej. Zajmuje się filozofią polityczną, historią idei i antropologią filozoficzną.
Pracę doktorską z filozofii politycznej („O tyranii, despotyzmie i dyktaturze w starożytności grecko-rzymskiej”) obroniła w 1982 roku na Sorbonie pod kierownictwem Juliana Freunda, jednego z patronów francuskiej myśli konserwatywno-liberalnej. Jest profesorem Uniwersytetu Paris-Est Marne-la-Vallée, w ramach którego utworzyła w 1993 roku Instytut Badawczy Hannah Arendt (zwany też Ośrodkiem Studiów Europejskich). Zadaniem tej placówki jest m.in. badanie powiązań między myślą zachodnio-, środkowo- i wschodnioeuropejską.
Od 2008 roku w paryskim Kolegium Bernardynów prowadzi Obserwatorium Nowoczesności (Observatoire de la Modernité). Jako publicystka współpracuje z dziennikiem „Le Figaro” oraz tygodnikiem „Valeurs Actuelles”.
Jest mężatką i matką sześciorga dzieci.
Delsol to jedna z najciekawszych postaci współczesnej myśli francuskiej. Jest autorką kilkunastu książek filozoficznych i czterech powieści. Po polsku ukazały się: „Zasada pomocniczości” (1995), „Esej o człowieku późnej nowoczesności” (2003) i „Czym jest człowiek? Kurs antropologii dla niewtajemniczonych” (2011) oraz powieść „Wariatki” (2002, 2003).
Kilkakrotnie odwiedzała Polskę, wzięła m.in. udział w 1. Dniach Tischnerowskich w 2001 roku. Wspominała wtedy o swojej znajomości z ks. Józefem Tischnerem: „Kiedy zaprosiliśmy go na nasz uniwersytet w Marne-la-Vallée, miałam okazję dostrzec pokrewieństwo naszych myśli, stąd zrodziła się przyjaźń – krótka, niestety”. W 2012 r., kiedy we Francji ukazał się przekład „Filozofii dramatu” Tischnera, Chantal Delsol poprzedziła go wstępem.
